Доколку станува збор за чај од групата зелени, црни или бели чаеви, во тој случај колку подолго време билката отстојува во водата толку повеќе танини преминуваат во водата (чајот). Танини се супстанции од билките коишто предизвикуваат стегање (атстрингентно дејство) и се многу горчливи. Со подолготрајно отстојување на некоја од гореспоменатите билки се зголемува горчината на чајот и се вловуша неговиот вкус. Чајот е премногу горчлив за пиење и не се препорачува да се пие доколку времето на отстојување на билката е многу подолго од 5 минути. Гадењето и повраќањето, предизвикани од иритација на желудникот од големото количество танини, се ретки, но можни несакани ефекти. Во ваков случај постои опасност за здравјето на консументите.
Доколку станува збор за домашни чаеви од типот нане, камилица, липа и слични, нема опасност ако билката отстои подолго време во водата и чајот може да се пие без несакани ефекти. Во ваков случај нема опасност за здравјето на консументите.
Доколку, пак, станува збор за медицински чаеви коишто се препорачуваат за одредена намена, односно индикација, како група ќе ги издвоиме чаевите што содржат компоненти наречени пиролизидински алкалоиди. Пиролизидинските алкалоиди се хепато- и генотоксични и влијаат на работата на црниот дроб доколку се користат во преголеми количини. Такви се билките подбел и гавез. Доколку некој чај содржи некоја од овие билки и тие отстојат многу подолго од препорачаното време, можни се гастроинтестинални нарушувања, како нагон за повраќање, повраќање и дијареја, и овие чаеви мора да се употребуваат само како што е пропишано во упатството за приготвување. Во ваков случај постои опасност за здравјето на консументите.
Секоја билка е специфична и се препорачува чајот да не се употребува доколку е заборавен подолго од 30 минути.